Εμφυτεύματα Δοντιών ★ Ποσοστά Επιτυχίας

Τα εμφυτεύματα δοντιών εμφανίζουν στατιστικά πολύ υψηλά ποσοστά επιτυχίας πάνω από 90-95%. Η εξέλιξη των υλικών και της τεχνολογίας των εμφυτευμάτων καθώς και οι νέες προηγμένες τεχνικές εμφύτευσης έχουν επιτρέψει σε πολλούς εξειδικευμένους εμφυτευματολόγους να εμφανίζουν ποσοστά επιτυχίας άνω του 98% των επεμβάσεων.

Τα ποσοστά επιτυχίας των οδοντικών εμφυτευμάτων υπολογίζονται βάσει της διατήρησης τους για τουλάχιστον 5 χρόνια μετά την τοποθέτηση τους. Οι περισσότερες από τις επιπλοκές εμφυτευμάτων παρουσιάζονται στον πρώτο χρόνο μετά την εμφύτευση και συνήθως κατά την φάση της ενσωμάτωσης τους στο οστό της γνάθου. Μετά την συμπλήρωση του πρώτου έτους, η πιθανότητα απώλειας ενός εμφυτεύματος κυμαίνεται περί το 1%, αλλά κυρίως αφορά περιπτώσεις κακής χρήσης και ελλιπούς στοματικής υγιεινής.

Με σωστή φροντίδα των εμφυτευμάτων δοντιών, μπορούμε να τα διατηρήσουμε για όλη μας τη ζωή.

H πλέον συχνή περίπτωση αποτυχίας εμφυτεύματος συνδέται με την αδυναμία του να ενσωματωθεί σωστά στο οστό της γνάθου με αποτέλεσμα το εμφύτευμα να μην αποκτά την απαιτούμενη σταθερότητα.

Η φλεγμονή του οστού που περιβάλλει το εμφύτευμα είναι μία ένδειξη πιθανής απώλειας του εμφυτεύματος, ιδίως αν συνοδεύεται και από αύξηση της κινητικότητας του εμφυτεύματος. Σε ορισμένες περιπτώσεις αποτυχούς οστεοενσωμάτωσης το εμφύτευμα μπορεί και να βγεί τελείως από την θέση του κατά την μάσηση. Τεχνικά αναφερόμαστε σε αποτυχημένη εμφύτευση αν το εμφύτευμα βγεί από τη θέση του, αρχίσει να κινείται, ή εμφανιστεί σημαντική απώλεια οστού γύρω απο αυτό. Αν εμφανιστεί μόλυνση γύρω από το εμφύτευμα που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί είναι πιθανόν ο οδοντίατρος να αναγκαστεί να το αφαιρέσει.

Σε σπανιότερες περιπτώσεις μπορεί να εμφανιστεί αστοχία υλικού που οδηγεί σε θραύση του εμφυτεύματος.

Σε περίπτωση αποτυχημένης εμφύτευσης, ο εμφυτευματολόγος θα πρέπει να το αφαιρέσει, να αντιμετωπίσει επιτυχώς τα αίτια που προκάλεσαν το πρόβλημα και κατόπιν να τοποθετήσει ένα νέο οδοντικό εμφύτευμα. Η ακριβής διαδικασία μπορεί να διαφέρει αναλόγως της αιτίας που οδήγησε στην αποτυχία:

• σπάσιμο του εμφυτεύματος (χωρίς βλάβη του οστού) - στην περίπτωση αυτή ο οδοντίατρος μπορεί να τοποθετήσει ένα νέο εμφύτευμα αμέσως μετά την αφαίρεση του κατεστραμμένου.
• μόλυνση ή επιπλοκές οστεοενσωμάτωσης (συνήθως συνοδεύονται από απώλεια οστού γύρω από το εμφύτευμα)
  1. μέτρια απώλεια οστού - αφού αντιμετώπιστεί η αιτία της βλάβης, η περιοχή αφήνεται να επουλωθεί για μερικούς μήνες πριν επιχειρηθεί τοποθέτηση νέου εμφυτεύματος.
  2. σοβαρή απώλεια οστού - πιθανόν να χρειαστεί επιρπόσθετα η ενίσχυση του οστού της γνάθου με οστικό μόσχευμα.

Διαφορετικές περιοχές του στόματος εμφανίζουν διαφορετικά ποσοστά επιτυχίας των εμφυτευμάτων. Η εμπρόσθια περιοχή του στόματος έχει τα υψηλότερα ποσοστά επιτυχίας που κυμαίνονται στο 98-100%. Η άνω γνάθος εμφανίζει γενικά χαμηλότερα ποσοστά επιτυχίας σε σχέση με την κάτω λόγω της μικρότερης πυκνότητας του οστού, με πιθανότητα αποτυχίας που μπορεί να φθάσει το 5-10%.

Τα πίσω δόντια, και περισσότερο αυτά της άνω γνάθου, έχουν τις μεγαλύτερες πιθανότητες επιπλοκών σε 5-15% των εμφυτεύσεων. Η τοποθέτηση εμφυτευμάτων για αντικατάσταση πίσω δοντιών είναι μια πολύ δύσκολη επέμβαση που απαιτεί αυξημένη εμπειρία και δεξιότητα από τον εμφυτευματολόγο. Επιπλέον τα πίσω δόντια υφίστανται μεγαλύτερες πιέσεις κατά την μάσηση, κάτι που καταπονεί το οστό που περιβάλλει το εμφύτευμα.

Η επιτυχία ενός οδοντικού εμφυτεύματος εξαρτάται από την εμπειρία και δεξιότητα του εμφυτευματολόγου, την ποσότητα και πυκνότητα του οστού της γνάθου, και την σωστή φροντίδα του εμφυτεύματος από τον ασθενή.

Οι επιπλοκές στην εμφύτευση δοντιών είναι συχνότερες σε ορισμένες πληθυσμιακές ομάδες όπως:

• Νεαρής ηλικίας ασθενείς χωρίς πλήρη ανάπτυξη του οστού των γνάθων
• Ασθενείς με έλειμμα ή χαμηλή πυκνότητα οστού
• Καπνιστές ή άτομα που κάνουν υπερβολική χρήση αλκοόλ
• Ασθενείς με χρόνιες ασθένειες όπως διαβήτης, αιμοφιλία ή παθήσεις του ανοσοποιητικού
• Ασθενείς μετά από ακτινοβολίες της περιοχής του λαιμού ή της κεφαλής
• Άτομα με πρόβλημα βρουξισμού (τρίξιμο / σφίξιμο των δοντιών)

Οι καταστάσεις αυτές αποτελούν αντενδείξεις για την τοποθέτηση οδοντικών εμφυτευμάτων και τα άτομα που ανήκουν σε αυτές τις ομάδες πληθυσμού διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο απώλειας εμφυτεύματος δοντιού.